Rozpoznawanie znaków
Kiedy Mędrcy ze Wschodu przyszli do Nowonarodzonego, to w Jego odnalezieniu pomogła im gwiazda. Na początku ukazała się im, a potem towarzyszyła w całej ich wędrówce. Bóg ich prowadził przez czytelny dla nich znak, który umieli właściwie odczytać i rozpoznać. Spotkanie z Panem stało się punktem zwrotnym w ich życiu: stali się w jednym momencie nowymi ludźmi i dlatego poszli do swojej ojczyzny inną już drogą, naznaczoną wiarą w Chrystusa. On ich pociągnął do siebie, a oni pozwoli się poprowadzić. Odkryli, że winni zanieść światu wieść o Królu, którego światło bije zdecydowanie mocniejszym blaskiem niż światło wszystkich królów tego świata.
Obchody 3. rocznicy proklamacji Jubileuszowego Aktu
„Króluj nam, Chryste!”
W dniach 23-24 listopada 2019 r. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego
w Krakowie-Łagiewnikach obchodziliśmy 3. rocznicę proklamacji
Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Chrystusa za Króla i Pana.
Poniżej zamieszczamy materiały wideo z Sympozjum nt. „Króluj nam, Chryste!”
oraz odnowienia Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Chrystusa za Króla i Pana.
Zaproszenie
Bp Stanisław Jamrozek
Delegat KEP ds. Ruchów Intronizacyjnych
Najnowsza korespondencja
Zaproszenie na 3. rocznicę Intronizacji
Kraków, 30.10.2019 r.
Z A P R O S Z E N I E
Drodzy Czciciele Jezusa Chrystusa Króla!
Drodzy Rodacy pragnący odnowy moralnej Narodu Polskiego w duchu Jubileuszowego Aktu Intronizacyjnego!
Drodzy Dyrektorzy, Redaktorzy i Publicyści środków społecznego komunikowania się!
Trzy lata temu, 19.11.2016 r., w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, dokonany został Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana (w skrócie Akt Intronizacyjny), z udziałem licznych biskupów i kapłanów, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i innych przedstawicieli Państwa Polskiego oraz wielkiej rzeszy wiernych. Akt ten powtórzony został następnego dnia w diecezjach i parafiach polskich. To historyczne wydarzenie uznajemy za najważniejsze w całym procesie Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla.
3. rocznica Jubileuszowego Aktu
OBCHODY TRZECIEJ ROCZNICY JUBILEUSZOWEGO AKTU PRZYJĘCIA
JEZUSA CHRYSTUSA ZA KRÓLA I PANA
Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Dr Stanisław JAMROZEK,
Delegat Konferencji Episkopatu Polski do spraw Ruchów Intronizacyjnych
oraz Zarząd i Rada Ogólnopolskiego Dzieła Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla
zapraszają
wszystkich czcicieli Chrystusa Króla na ogólnopolskie obchody trzeciej rocznicy
Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana,
które odbędą się w Sanktuarium Bożego
Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach w dniach 23–24 listopada 2019 roku
Moc do walki
Współczesny człowiek często żyje bardzo daleko od Boga i nie może się do Niego zbliżyć o własnych siłach. Potrzebuje Ducha Świętego, który przez swoje namaszczenie czyni go zdolnym do wejścia na drogę spotkania ze Stwórcą. Pierwotny Kościół rozumiał od początku tę zasadę i dlatego posyłał Apostołów do miejsc, gdzie przyjęte zostało słowo Boże. Ci modlili się gorąco o napełnienie Duchem tych, którzy uwierzyli, wkładali na nich ręce i wypraszali Jego dary (por. Dz 8,14-17).
Polska pod Krzyżem
Porzucanie błędnych dróg
Największym pragnieniem Pana jest mieć każdego z nas przy sobie i żyć w nieustannej bliskości z nami. Z naszej strony wiąże się to z koniecznością porzucania błędnych dróg, by wejść na tę właściwą, która do Niego prowadzi. Trzeba otwierać się na obecność Pocieszyciela i Jego moc, gdyż tylko wtedy odnajdziemy tę drogę i staniemy się dojrzałymi chrześcijanami, głęboko przemienionymi wewnętrznie. Duch mobilizuje nas do podjęcia pokuty i wzbudza pragnienie autentycznego nawrócenia. Jeśli pójdziemy za Jego głosem i pragnieniami, które nam podsuwa, doświadczymy wtedy napełnienia Bogiem. Podążymy za tym, co zbawienne dla nas, a odrzucimy wszystko, co prowadzić może do zguby.
Odezwa Prymasa Hlonda w sprawie Kongresu Chrystusa-Króla 1937 r.
Odezwa J. Em. Ks. Kardynała Prymasa Hlonda
w sprawie Kongresu Chrystusa-Króla
Jest już rzeczą, jasną, że bez legitymacji bezbożniczej nikt nie ma i nie będzie miał praw obywatelskich w państwach wcielonego socjalizmu czy komunizmu. W tym obiecywanym raju ziemskim tylko ci są i będą kwalifikowanymi członkami nowej społeczności, którzy posiądą pełnię czystego społeczeństwa, odwracając się od objawionych widnokręgów wiary i doszukując się sensu życia nie w własnej duszy, lecz materii, którą należy uczłowieczyć, albo w plemiennej krwi, którą trzeba ubóstwić. Świadomość Boga, zwłaszcza Boga biblijnego, a więc Boga Stwórcy, Odkupiciela i zakonodawcy, pozwoliłaby człowiekowi uzależnić się duchowo od ideowego przymusu, będącego kardynalną zasadą przepowiadanej ery ludzkości wyzwolonej. Aby się w tych socjalistycznych dyktaturach politycznych, społecznych i kulturalnych człowiek mógł pomieścić, należy go zupełnie wyjałowić z wierzeń religijnych, a zwłaszcza z chrześcijaństwa.